"Według Agafii" w reż. Agaty Dudy-Gracz w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi. Marta Byczkowska pisze w Teatrze.

Krótki, poetycki prolog. Na scenie dwa kręgi światła. W jednym pojawia się ubrany w kalesony, nękany kobiecymi głosami Koczkariow (Michał Staszczak), w drugim zaś stoi Agafia (Milena Lisiecka) - z jednorożcem pod pachą, niczym figurka z pozytywki kręcąca powolne, niezdarne piruety. Od razu widać, że nie o satyrę obyczajową będzie tu szło, że z gogolowskiej komedii trzeba się śmiać ostrożnie. Za chwilę kolejny obrazek. Agafia siedzi na podłodze w nowoczesnym, minimalistycznie zaaranżowanym wnętrzu. Taką ją poznajemy: rozkraczoną, żałosną czterdziestolatkę, łkającą samotnie nad trzymanym na kolanach tortem urodzinowym. Stara panna na wydaniu. Od tej gogolowskiej, wymyślonej w połowie dziewiętnastego wieku, różni się właściwie wszystkim. Inaczej niż w dramacie, wszystkich konkurentów poznajemy w ich własnych domach, w sytuacjach prywatnych, obserwowanych równolegle i pokazanych w sposób komiksowy. Wjeżdżające jedno po drugim na scen