EN

24.07.1988 Wersja do druku

Dzień powszedni w warszawskich teatrach

Obraz życia teatralnego wyłaniający się z recenzji zamieszczanych w działach kulturalnych prasy codziennej i tygodniowej, jak również w pismach fachowych, tylko częściowo odzwierciedla stan faktyczny. Recenzowane są przede wszystkim najwybitniejsze wydarzenia artystyczne lub przynajmniej spektakle, które na takowe są kreowane. Krytycy funkcjonują bowiem, w określonych środowiskach zawodowo-towarzyskich, z wszystkimi ich uwarunkowaniami i zależnościami. Omawiane inscenizacje dotyczą przeważnie przedstawień premierowych, prawie zawsze różniących się od tych następnych, przeznaczonych dla szeregowej publiczności. Zresztą gusty zasiadających na widowni ludzi, stanowiących przecież o prawdziwej żywotności teatru, nie zawsze pokrywają się z gustami recenzentów. Na niektóre spektakle trudno dostać bilety, inne grane są przy świecącej pustkami sali - niezależnie od wcześniejszych pochlebnych opinii w prasie, radiu czy telewizji. O prawdziwym obliczu te

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Dzień powszedni w warszawskich teatrach

Źródło:

Materiał nadesłany

"Tygodnik Powszechny" nr 30

Autor:

Andrzej E. Grabowski

Data:

24.07.1988