"Jenůfa" Leoša Janáčka w reż. Martina Glasera z Opery im. Janáčka - Teatru Narodowego w Brnie na XXIII Bydgoskim Festiwalu Operowym. Pisze Anita Nowak w portalu Teatr dla Was.

"Jenůfę" stworzył Janáczek na początku XX wieku, kiedy w Europie panowała znana nam dobrze z życia twórczości polskich modernistów moda na chłopomanię. We Włoszech powstała w tym czasie "Rycerskość wieśniacza". Kompozytor pisząc libretto oparł się na dramacie Gabrieli Preissowej o tym samym tytule, przedstawiającym tragedię dwóch kobiet - uwiedzionej i porzuconej przez ukochanego dziewczyny oraz jej macochy, dzieciobójczyni. Akcja tej werystycznej tragedii rozgrywa się na wsi morawskiej. Stąd w muzyce wiele motywów ludowych, a duety i arie oparte są na melodyce chłopskiego dialektu. Muzyka określa też w dużej mierze postaci; ich charakter, osobowość, stany psychiczne, odkrywa ich emocje w poszczególnych sytuacjach. W chwili, kiedy gdzieś daleko nad wodą mordowane jest dziecko Jenufy z orkiestronu wybrzmiewają straszne, dalekie od harmonii, niepokojące dźwięki; to wyrywanie z tego maleńkiego ciałka życia. Zdławiony strach Jenufy określa c