Katowickie przedstawienie "Nie-Boskiej ko­medii" wprowadza fragment "Niedokończonego poematu" - scenę w Podziemiach weneckich. Ponieważ poprzedza ona samą "Nie-Boską", zasadniczo wpływa to na teatralną biografię głównych antagonistów - Hrabiego Henry­ka i Pankracego, na rozumienie istoty rewo­lucji, na ukazanie mechanizmu historii. Ma również niemałe znaczenie dla kształtu sce­nicznego całości. Pomysł "Niedokończonego poematu" zrodził się wiosną 1840 roku. Inspirował się przy tym Krasiński po trosze drugą częścią "Fau­sta". Ale nie chciał on dla poematu obejmu­jącego także - jak uważał - całą ludzkość wykorzystać konstrukcji, stworzonej przez Goethego. Pragnął się jej przeciwstawić. "W moim pomyśle inaczej" - pisał do Delfiny Potockiej (20 marca 1840). Będzie to poemat "woli i czynu, nie sztuki. W nim wola i czyn w sferę sztuki przeniesionymi zostaną, a nie sztuka w y s z t u c z o n a, jak u Goethego. Już tego poematu jest częś