"Dotyk" w reż. Małgorzaty Bogajewskiej w Teatrze Powszechnym w Warszawie. Pisze Łukasz Drewniak w Przekroju.

To zapis dwóch intymnych, niemal równoległych rozmów z udziałem dwóch par bliskich sobie dotąd osób. Żony, która schwytała męża na homoseksualnej zdradzie, i ojca, który dowiaduje się od syna, że ten ma partnera, że "kocha inaczej". Reżyserka każe aktorom grać w tej samej przestrzeni, zagęszcza emocje, precyzyjnie cieniuje nastroje. Tworzy wrażenie, jakbyśmy otworzyli drzwi do cudzego mieszkania, weszli w sam środek cudzej rozpaczy i zastygli z zażenowania na widok niesłychanej pornografii dusz. Patrzymy na bohaterkę Edyty Olszówki, jak szamoce się między obrzydzeniem a potrzebą bliskości, nie mogąc pojąć, że odtąd wszystko będzie inaczej. Że dotyk męża geja znaczy już co innego. Mąż Szymona Bobrowskiego skomle i przeprasza, bo wie, że agresja i pretensje skrywają bezradność kobiety, której zawaliło się życie. Ojciec Sylwestra Maciejewskiego próżno szuka w sobie winy za to, kim stał się jego syn, czemu nie chce być taki jak inni