"Szczury" w reż. Mai Kleczewskiej, koprodukcja Teatru Powszechnego w Warszawie i Teatru Łaźnia Nowa w Krakowie. Pisze Karol Owczarek w Teatraliach.

Tuwimowscy "straszni mieszczanie" nie przestają straszyć w swoich strasznych mieszkaniach, wręcz przeciwnie - mają się coraz lepiej. Maja Kleczewska po raz kolejny wytacza ciężkie działa przeciwko "bourgeois" - zadowolonej z siebie miejskiej klasie średniej, jej wyniosłości, miałkim aspiracjom i autorytarnym skłonnościom. "Szczury" Kleczewskiej i dramaturga Łukasza Chotkowskiego to adaptacja dramatu niemieckiego noblisty Gerharta Hauptmanna. Reżyserka przenosi akcję literackiego pierwowzoru do współczesnej Warszawy, do świata elit finansowych i artystycznych, obok których krzątają się ludzie wykluczeni. Śledzimy losy majętnego małżeństwa Johnów, którzy po śmierci pierwszego dziecka postanawiają mieć kolejne. Swoją przyszłą pociechę zamierzają kupić od biednej imigrantki z Ukrainy, Poliny, która oprócz noszenia ciąży musi zadbać o porządki w ich domu. Równolegle prowadzony jest wątek konserwatywnego dyrektora teatru nietolerującego nowin