Scena jest pusta, ułożone na niej deski podnoszą ją nieco, zwiększają przestrzeń. w tej pustej przestrzeni rozgrywa się tragiczna historia Hamleta, księcia duńskiego. Jest to taras zamkowy, na którym ukaże się Duch ojca Hamleta, sale zamkowe, krużganek, sypialnia i cmentarz. W tej przestrzeni zagra znakomicie kostium, światło, nastroju doda muzyka i całą uwagę można skupić na aktorach, na słowach, słowach, słowach... W takiej to scenerii usytuował Marek Grzesiński swoje dwie wersje "Hamleta", albo dwa przedstawienia, w których zmienia się obsada roli tytułowej oraz Gertrudy i Ofelii. "Nasze dwie wersje opierają się o ten sam tekst - pisze w programie reżyser przedstawienia - te same prawie sytuacje, a przecież nie są tym samym spektaklem w dwu obsadach. Dla widza być może te różnice nie są istotne, Naszym zdaniem nie istnieje nawet konieczność oglądania obu wersji. Każda jest zamkniętą całością w zupełności komuś, kto pragnie zobaczy�