- Najważniejsza jest wyobraźnia i uczciwość względem ludzi, o których piszę. To nie jest łatwy zawód - mawia Ronald Harwood. Trudno znaleźć autora równie często wystawianego na polskich scenach. Dowodem na to są dwa nowe spektakle w warszawskich teatrach - "Herbatka u Stalina" w Ateneum oraz "Kwartet" we Współczesnym.

Światową sławę przyniósł mu "Garderobiany". Sztukę grano dotychczas w ponad 40 krajach i przetłumaczono na blisko 30 języków. Legendą obrosła jej pierwsza polska inscenizacja przygotowana przez Zygmunta Hubnera w warszawskim Teatrze Powszechnym w 1984 roku. Sira grał Zbigniew Zapasiewicz, jego wiernego garderobianego Wojciech Pszoniak. Powstało przejmujące przedstawienie o wielkości i nędzy teatru. Publiczność walczyła o bilety. Szybko po "Garderobianego" sięgnęli inni. We Wrocławiu reżyserował go Maciej Wojtyszko, który obsadził Igora Przegrodzkiego i Jerzego Scheybala. W grudniu 1987 roku rolą Sira 50-lecie pracy artystycznej święcił w warszawskim Ateneum Gustaw Holoubek. Rozpięta między tragizmem a groteską kreacja okazała się tryumfem aktora. Bez odpowiedzi Harwood nie schodzi z afiszy. Trzykrotnie wystawiano w Polsce jego "Za i przeciw" - rzecz o domniemanym flircie wielkiego dyrygenta Wilhelma Furtwanglera z nazizmem W Polsce grał go m.in.