Tadeusz Różewicz jest dziś najczęściej grywanym dramaturgiem polskim. Wciąż z różnych stron kraju dochodzą wieści o kolejnej realizacji którejś ze sztuk Różewicza. Jest to oczywiście zjawisko pozytywne, ale kryją się tu również niebezpieczeństwa: po pierwsze świadczy to o niechęci do poszukiwań i braniu na teatralny warsztat tego, co biorą wszyscy inni, a po drugie - o przeświadczeniu. że sztuki Różewicza są łatwe, i każdy może sobie pozwolić na ich wystawianie. O ile pierwsza wątpliwość da się łatwo rozwiać, gdyż w teatrze - jak w każdej ze sztuk - przede wszystkim decyduje jakość, a nie .statystyka, i jak dotąd nikt nie jest od Różewicza lepszy, o tyle druga sprawa wydaje się poważniejsza. Otóż dramaty Różewicza to wcale nie jest łatwy materiał dla teatru. Mylne przeświadczenie o ich łatwości bierze się zapewne stąd, że nie są to "sztuki teatralne" w tradycyjnym znaczeniu, lecz luźne scenariusze, na ogół - bo nie zawsz