1. BŁĘDY, KTÓRE TRZEBA NAPRAWIĆ Państwowy Teatr Śląski w Katowicach przechodził w ciągu dwu ubiegłych lat cięż­ki okres walki o utrzymanie swego "stanu artystycznego posiadania", aby ostate­cznie skapitulować podczas "egza­minu dojrzałości ideowo - artystycz­nej", jakim był dla naszych teatrów Festiwal Polskich Sztuk Współcze­snych. Prawdziwe osiągnięcia tego okre­su - to przedstawienia "Balladyny" Słowackiego (reż. Władysław Woź­nik), "Mieszczan" Gorkiego (reż. Edward Zytecki) i "Mizantropa" Mo­liera (reż. Roman Zawistowski). Te trzy przedstawienia wskazują względną granicę twórczych możli­wości katowickiego teatru, granicę, którą można i trzeba było przynaj­mniej utrzymać. Jedynym ustęp­stwem na rzecz "obiektywnych trudności" może być uwzględnienie sytuacji, jaka wytwarza się w mo­mencie zmiany kierownictwa wów­czas, gdy dyrektor opuszczając pla­cówkę zabiera ze sobą najwarto­ściowsze siły zespołu. Ponieważ ta­