Miniony sezon teatralny zapisze się w recenzenckich kronikach nie tylko wieloma inscenizacjami sztuk rosyjskich i radzieckich, ale i liczniejszymi niż zazwyczaj kontrowersyjnymi przedstawieniami. Tydzień temu była mowa o rozbieżnych opiniach na temat "Dziesięciu portretów z Czajką w tle" w krakowskim Teatrze Starym. Chodziło tam jednak o różnice między opiniami krytyki i publiczności. Dziś o różnicach w opiniach krytyki. Wkrótce po krakowskiej premierze sztuki Czechowa warszawski Teatr Narodowy wystąpił z przedstawieniem przygotowanym przez Adama Hanuszkiewicza pod intrygującym tytułem "Dostojewski według Braci Karamazow". Jedna z pierwszych recenzji tego przedstawienia ukazała się na łamach "Życia Warszawy". Paweł Chynowski pisał w niej: "Dostojewski Hanuszkiewicza jest spektaklem pięknym, ale trudnym. Myśli Dostojewskiego brzmiące ze sceny czasem wręcz jak bluźnierstwa ciężkie są do zniesienia nawet dla dorosłej publiczności, cóż dopiero dla