Don Juan nie przepada za Francuzkami. Choć piękne, wydają mu się nazbyt łatwe, łaknące rozkoszy i pieszczot, a on przecież lubi się zawsze trochę potrudzić. Dlatego też w inwentarzu je­go kolejnych zdobyczy, skrzętnie pro­wadzonym przez Sganarella, obok ty­siąca ognistych Hiszpanek widnieje zaledwie sto nazwisk rodzimych ofiar. Pięć z nich spotyka się po latach. Jest w tej galerii typów wyrafinowana ko­kietka, słynna paryska metresa Hrabi­na de la Roche-Piquet (Marzena {#os#98}Trybała{/#}), zakompleksiona i nieco znerwi­cowana autorka romansideł Panna de la Tringle (Elżbieta {#os#15}Starostecka{/#}), Sio­stra Bertilla od Ptaków, którą niegdy­siejsza miłosna porażka zagnała aż do klasztoru (Dorota {#os#12}Nowakowska{/#}), i prostolinijna Pani Cassin, obecnie żona królewskiego złotnika (Anna {#os#9}Gornostaj{/#}). Wszystkie panie otrzy­mały enigmatyczny bilecik pilnie wzy­wający je do podmiejskiej rezydencji Diuszesy de Vaubricourt (Magdalena {