Szlachcic andaluzyjski Don Juan Tenorio, piękny i zmysłowy libertyn, pożeracz serc niewieścich - boha­ter hiszpańskich romansów szybko stał się postacią mi­tyczną, która w wielorakich wcieleniach pojawiała się w literaturze, muzyce, plastyce. Autorem jednej z najgło­śniejszych, a jednocześnie najbardziej kontrowersyj­nych wizji uwodziciela był Molier. Wiadomo, że najzna­komitszy komediopisarz tworzył "Don Juana" w 1665 roku w wielkim pośpiechu, po zakazie wystawiania "Świętoszka". O tym szybkim tempie świadczy zwłaszcza to, że Molier napisał go prozą, co w owym czasie było rzeczą niezwykłą. Ale Molier nie tylko od strony for­malnej zaskoczył widzów. Przede wszystkim na dalszy plan zepchnął podboje miłosne Don Juana. Jest oczywi­ście romansowa osnowa sztuki, a więc uwiedzenie i po­rzucenie pięknej Elwiry, ale autora bardziej interesuje psychika bohatera i jego poglądy religijno-społeczne. "Sko­jarzenie tych dwóch plag wieku: wyuzdania m