"Dom pod lipką" Jerze­go Zaborowskiego to opowieść o spółdzielczej wsi, która walczy z przeżytkami ustroju ka­pitalistycznego. Przedstawicielem tego ustroju jest karcz­marz Krętacki - obdarzony wszelkimi cechami wroga klasowego. Przeszkadza on na każdym kroku dzielnej mło­dzieży, rozpija wieś i jako ostatecznej - a przeczuwalnej klęski, boi się powstania we wsi świetlicy. Robi też wszystko, by młodzież nie zrealizowała swych zamierzeń oświatowych oraz nie wyko­nała w terminie młocki - a przez to nie uzyskała nagro­dy. Mimo knowań - akcja młodzieży, na której czele sto ją ZMP-owcy - udaje się całkowicie, a wdzięczni za do­starczenie zboża robotnicy przyjeżdżają na wieś, by na miejsce zburzonej karczmy - postawić piękny, nowy dom - świetlicę, widomy znak triumfu nowego nad starym. Sztuka Zaborowskiego jest receptowa. Ukazuje więc wal­kę klasową, sojusz wsi z mia­stem i zagadnienie dyscypli­ny pracy - wreszcie nowego człowiek