Zakopiański Teatr im. Stanisława I. Witkiewicza powstał w lutym 1985 roku, w dawnej siedzibie Teatru For­mistów, działającego w latach dwu­dziestych pod egidą Witkacego. Zespół, razem z inicjatorem i kierow­nikiem artystycznym sceny Andrze­jem Dziukiem, przybył właśnie do Trójmiasta. Jeszcze trzy lata temu mówiło się o nim dużo i z entuzjazmem. Dziś znu­dzona krytyka porzuciła swoje "cu­downe dziecko", nikt już nie zachłystu­je się innością teatru tworzonego przez ludzi młodych i szalonych. A może to oni utracili swoją młodość i szaleń­stwo? Jego innością - komentowaną błęd­nie w kategoriach konkultury - było traktowanie teatru jako pewnej sytuacji społecznej, aktu komunikacji pomię­dzy sceną a widownię. We wszystkich spektaklach zatarta jest granica wyzna­czona przez sceniczną rampę, widza włącza się w przestrzeń gry. Innością jest stworzenie atmosfery schroniska dla fanów teatru, podejmowanych tra­dycyjną herbatką ze z