EN

18.05.1992 Wersja do druku

Dobry człowiek Woyzeck

"Woyzeck" jest ostatnim, nie dokończonym dramatem George'a Büchnera - przyrodoznawcy, tłumacza, filozofa i jednego z najwybitniejszych pisarzy nie­mieckich XIX stulecia. Pisarz zmarł w wieku 24 lat na tyfus. "Woyzeck" miał swoją sceniczną prapremierę w 1913 r., w stule­cie urodzin autora. Büchner, propagator i krytyk idei Wielkiej Rewolucji Francuskiej, założy­ciel organizacji uznanej za wy­wrotową, był jednym z pierw­szych światłych umysłów epoki ponapoleońskiej, który z właści­wą adeptowi nauk przyrodni­czych uwagą pochylił się nad lo­sem ludzi najuboższych i niewy­kształconych. Wyznacznikami bytu proste­go fizyliera Franza Woyzecka jest szczupły żołd, napiwki od kapitana, którego goli, i ewentualne podwyżki od doktora, sprawdzającego własne obse­sje medyczne na żywym organi­zmie żołnierza. Zarobione w ten sposób pieniądze Franz prze­kazuje Marii i dziecku, którego ojcostwa bynajmniej się nie wy­rzeka. Maria jawnie zdradza bohat

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Źródło:

Materiał nadesłany

Rzeczpospolita nr 116

Autor:

Janusz R. Kowalczyk

Data:

18.05.1992

Realizacje repertuarowe