Wspaniała inscenizacja "Dziadów " na scenie "Teatru Polskiego'', zbliżyła nas ponownie do wielkiego poematu Mickiewicza. "Wypróbowany tylokrotnie kunszt reżyserski Leona Schillera nadaje poematowi formę dramatu misterjalnego, w jakiej został pomyślany: forma ta odpowiada- zarazem tej normie zbiorowej wrażliwości, jaka się ustala w ostatnich czasach. Chcielibyśmy wierzyć, że nowa inscenizacja "Dziadów" i zainteresowanie, jakie wzbudziła, powinny stać się symptomem pewnego nawrotu do Mickiewicza, właśnie jako twórcy "Dziadów". Korzystając z tego, że marny obecnie już rok 1935, innemi słowy, że rok jubileuszowy stulecia "Pana Tadeusza" minął bezpowrotnie, pożałujmy przekornie, że żadnemu ze światłych polonistów nie przyszło na myśl święcić stulecia "Dziadów", że jak z tego widać, w oczach zarówno szerszego ogółu jak i fachowców "Pan Tadeusz" ma być szczytem twórczości Mickiewicza. Kesto to niewątpliwie sugestja tej szlachetczyzny, kt�