EN

1.03.1964 Wersja do druku

Do Śmierci Porucznika - komentarze dalsze

Co daje narodom siłę do zachowania identycz­ności poprzez pokolenia i stulecia, mimo natural­nej zmienności form i obyczaju? Obok elemen­tów zmiennych muszą istnieć jakieś elementy stale, jakieś cechy nie­zmienne, stanowiące o indywidualnej odrębności. Zastanawiając się nad tym, jeden z polskich pi­sarzy zauważył kiedyś, iż w historycznym rozwoju naszego narodu niezmien­ne pozostają jedynie naj­wyższe wartości etyczne i estetyczne, takie jak mi­łość ojczyzny, albo - do­bry wiersz. Czy miał ra­cję? Autor "Śmierci Po­rucznika" spróbował wy­szydzić właśnie te wartości - poezję i patriotyzm - i oto laury, jakie zbiera (cytujemy fragmenty listów nadesłanych do redakcji): Pisze p. Jan Chełmoński, rolnik spod Socha­czewa: "Artykuł p. Teofila Sygi "Coś Ty uczynił lu­dziom, Mickiewiczu?", za­mieszczony w nr 4 "Sto­licy", czytałem - i nie wierzyłem oczom. Jestem tak oburzony, iż wprost trudno mi pisać. Więc jakto? Dopuszczono do pu

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Do Śmierci Porucznika - komentarze dalsze

Źródło:

Materiał nadesłany

Stolica nr 9

Realizacje repertuarowe