Głęboko w widownię sięga pokryty ziemią ukośny podest. Wzdłuż sceny rozciągają się szyny kolejowe. Z olbrzymiego megafonu rozbrzmiewa 5 symfonia Beetbovena - Symfonia Przeznaczenie. Rozpoczyna się polskie misterium w teatrze Freie Volks-buhne. Sławomir Mrożek ukazuje ludzi ze swoich stron ojczystych w czasie ucieczki przed Niemcami i Rosjanami. Chłop z synem wyruszył w drogę. Handlarka wódką chce ratować swoją córkę. Podporucznik rozbitej armii chce być ważniejszym niż jest, ślepy skrzypek wędruje przez ziemię niczyją. Zmarźnięci uchodźcy tłoczą się na ławce. Poddenerwowani, sprzeczają się, handlują wódką w zamian za kożuch, opowiadają gorzkie dowcipy; cechuje ich skrywana odwaga i chęć przeżycia. Reżyser Jerzy {#os#1115}Jarocki{/#} niezmordowanie goni aktorów na scenie i na widowni. Bezkompromisowo wprowadza nastrój wojny. Pozwala na przelot nad schylonymi głowami widzów eskadry bombowców, zwiastujących śmiertelne zagroże
Tytuł oryginalny
Długa droga do nikąd
Źródło:
Materiał nadesłany
Berliner Zeitung