Praktykował samodzielność bycia i wysoką jakość współbycia z innymi. I to jest dla mnie dziś zasadniczym argumentem na rzecz wagi jego praktyki i myśli - pisze Igor Igor Stokfiszewski w Krytyce Politycznej.

Nakładem Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego, Instytutu Grotowskiego z siedzibą we Wrocławiu i Wydawnictwa Krytyki Politycznej ukazały się "Teksty zebrane" Jerzego Grotowskiego. W skład zespołu redakcyjnego edycji, obok przedstawicieli trzech wspomnianych instytucji (Agaty Adamieckiej-Sitek, Dariusza Kosińskiego i piszącego te słowa) weszli spadkobiercy spuścizny po Grotowskim - Mario Biagini i Thomas Richards, kontynuujący jego dzieło w Workcenter of Jerzy Grotowski and Thomas Richards we włoskiej Pontederze, oraz Carla Pollastrelli - znawczyni twórczości "Grota", tłumaczka jego tekstów na język włoski i bliska współpracowniczka artysty w ostatnim okresie jego pracy, przebiegającym pod auspicjami Fondazione Pontedera Teatro. W czasie niemal czterech lat przygotowań publikacji książki wiele osób pytało mnie, dlaczego tom ukazuje się nakładem Wydawnictwa Krytyki Politycznej. Lub inaczej - co ma wspólnego Grotowski z proponowaną i praktyk