Po XVII Międzynarodowej Konferencji Tańca Współczesnego i Festiwalu Sztuki Tanecznej w Bytomiu pisze Anna Baster w artPapierze.

Nie sposób było wszystko zobaczyć, wszędzie być i "skosztować" wszystkiego z bogatej oferty tanecznych i teatralnych przeżyć XVII edycji Międzynarodowej Konferencji Tańca Współczesnego i Festiwalu Sztuki Tanecznej w Bytomiu. Dlatego skupię się w swojej relacji z tanecznych zmagań głównie na spektaklach wieczornych. Oprócz różnorodnej oferty warsztatowej (między innymi: warsztatów radiowych, scenograficznych czy fotografii tańca), już sama obecność na przedstawieniach wystarczała, by nasycić apetyty nawet najbardziej wybrednych widzów. Różnorodność zespołów, które odwiedziły Bytom podczas Konferencji można porównać do kuchni fusion: Izrael, Niemcy, Meksyk, Singapur, Rosja, Kanada. Kłopotów ze wzajemnym zrozumieniem nie było, gdyż wszyscy podczas tych dwóch tygodni mówili jednym językiem, wręcz jednym głosem - tańca. Dlaczego stosuję metaforykę jedzenia, która, wydawać by się mogło, ma niewiele wspólnego z tańcem? Być może dlate