Zmierzyć się z legendą to chyba największe wy­zwanie, jakie bywa udziałem teatrów. Podjął je Zbigniew {#os#5967} Brzoza{/#}, wprowadza­jąc na scenę teatru "Studio" sztu­kę Petera Shaffera "Amadeusz". Legendą obrosła inscenizacja, w której przed dwudziestu z górą laty rolę Salieriego, demoniczne­go wroga Mozarta, zagrał wielki Tadeusz {#os#1012} Łomnicki{/#}, a w Mozarta wcielił się Roman {#os#9830} Polański{/#}, któ­ry "Amadeusza" w Teatrze na Woli wyreżyserował. Pomysł przypomnienia "Ama­deusza" okazał się uzasadniony. Już sama obsada budzi zaintere­sowanie. W spektaklu dominuje kreacja Andrzeja {#os#2303} Mastalerza{/#} w roli Mozarta, geniusza, który nie mieści się w obowiązują­cych w ówczesnej muzyce, jak i w etykiecie dworskiej - stereo­typach. Jedynym przedstawicie­lem dworskiego establishmentu, który poznał się na geniuszu, jest wiele mniej utalentowany, a utytułowany dworskimi hono­rami, kompozytor Antonio Salie­ri, który bę