Sztuka Sztuka w trzech aktach Jarosława Abramowa. Reżyseria Jerzy Wasiuczyński. Scenografia - Jan Gołka.

Po obejrzeniu premierowego przedstawienia sztuki Abramowa usiłowałem odpowiedzieć sobie na pytanie, co inspirowało autora przy jej pisaniu. Doszedłem do wniosku, że była to chęć ukazania zderzenia różnych czasów, ukazanie, jak duchy przeszłości pojawiają się ciągle w teraźniejszości i straszą nas prawdą swojej epoki. Tak duch babki Izabeli straszył hrabiego Zygmunt jego dach straszy Dyrektora, Dyrektor w naszych oczach staje się duchem straszącym w starym pałacu, który ma stać się pałacem, służącym nowym sprawom i celom. Żałosny to wniosek, ale pewne jest, że i my będziemy straszyli w przyszłości naszych następców i to, jak będziemy straszyli! Jest więc w sztuce tak zwana idea i materiał do przemyśleń. Cała reszta to jedynie zręczna iluminacja - ognie bengalskie, oświetlające jaskrawym światłem raz ten, raz inny problem, raz tę, raz inną postać sztuki. Zręczność i pomysłowość autora sprawia, że publiczność żywo reaguje na