- Chciałbym, aby ta historia była wolna od gazetowej doraźności - mówi reżyser Marek Fiedor. Jego najnowszy spektakl "Gdy rozum śpi, budzą się demony", na podstawie dramatu Antonio Buero Vallejo, zobaczymy jutro w Teatrze Polskim. - Środek ciężkości przesuwam na człowieka: interesują mnie problemy jego starości i słabości, kalectwo, a nie wielka polityka - deklaruje reżyser.

Spektakl Fiedora opowia­da historię jednego z najwię­kszych malarzy wszech czasów - Francisca Goi. Żyjący na przełomie XVIII i XIX w. w Hiszpanii nadworny malarz Karola III Burbona, Karola IV Burbona i Ferdynanda VII jest dziś uznawany za prekursora ta­kiego myślenia o sztuce, w którym funkcją artysty jest walka o społecz­ną sprawiedliwość. Goya był nie tylko naocznym świadkiem działania hisz­pańskiej inkwizycji, ale także obserwa­torem zmian politycznych, które przy­niosła ze sobą Wielka Rewolucja Fran­cuska. Te wydarzenia odbiły się nie tyl­ko na twórczości artysty, ale także na jego zdrowiu: ostatnie dekady życia Go­ya spędził jako człowiek głuchy. Antonio Buero Vallejo (1916-2000) - dramatopisarz, malarz, eseista - zo­stał uznany przez krytyków za jedne­go z najwybitniejszych hiszpańskich autorów drugiej połowy XX w. Wielo­krotnie nagradzany jako pisarz (m.in. nagrodą im. Cervantesa w 1986 r.), od 1972 r. był członkiem Hiszpańs