ADAM HANUSZKIEWICZ wysta­wiając własne "DAMY I HUZA-RY" według Fredry, zabezpieczył się w programie teatralnym prze­ciw ewentualnym pretensjom krytyki za zbyt swobodne gospodarowanie ma­teriałem fredrowskim w obrębie jednej, konkretnej jego komedii - zarówno przytoczeniem szczegółów "wojny fred­rowskiej", jaka rozgorzała przed wojną po wystawieniu "Dam i huzarów" w te­atrze Jaracza "Ateneum" jak i własną notą reżyserską następującej treści: "Damy i huzary" zaczynamy w pierw­szej nigdy nie granej zrytmizowanej wersji. Bardzo szkoda, że zachowało się z niej tylko dziesięć scen. Trzy inne, aby nawiązać do charakteru początku, wziąłem z niegranych i mało znanych jednoaktówek fredrowskich. Wyglądają one wręcz jak wprawki komediopisa­rza do niektórych scen z "Dam i hu­zarów". Teksty piosenek, poza cytata­mi, też z tekstów fredrowskich wzięte. Tym, którzy chcieliby przypuścić niecny atak na nas "za szarganie świętości", oświadczam: ma