Jedno z najlepszych telewizyjnych wystawień Fredry. Widowiskowa, dynamiczna farsa w gwiazdorskiej obsadzie, jednych zachwyciła umiejętnością czytania Fredrowskiego wiersza i znalezienia dla niego najwłaściwszego wyrazu scenicznego, porywającymi kreacjami, świeżością i witalnością. Innych zdumiała tempem i charakterystycznym dla Olgi Lipińskiej znakomicie kontrolowanym, scenicznym zamieszaniem. Byli też i tacy, przywiązani do eksploatowanej przez dziesięciolecia tzw. fredrowskiej tradycji, którym inscenizacja wydała się chaotyczna, nieczytelna i przerysowana. Jak to bywa jednak, większość krytykowanych przed laty inscenizacji twórców telewizyjnej sceny - Gruzy, Lipińskiej czy Hanuszkiewicza zajmuje dziś poczesne miejsce w "Złotej Setce" właśnie. Akcja sztuki toczy się w domu Majora, na wsi. Przebywa on tu z grupą przyjaciół - huzarów. Spokój przerywa jednak najazd trzech sióstr Majora wraz z żeńską świtą. Panie postanawiają ucywilizować nie