"Paw królowej" w reż. Pawła Świątka z Narodowego Starego Teatru w Krakowie na 33. Warszawskich Spotkaniach Teatralnych. Pisze Ksenia Lebiedzińska w serwisie Teatr dla Was.

Nie warto czytać "Pawia królowej" przed pójściem do teatru. Proza ulepiona z codziennego języka mówionego, wydrukowana na papierze staje się martwa. Miejscem, w którym utwór Doroty Masłowskiej sprawdza się najlepiej jest scena. Cała energia tego tekstu tkwi w brzmieniu, aby ją wyzwolić trzeba go wykrzyczeć, wyśpiewać i wygestykulować. Wykonać dokładnie tak, jak zrobili to aktorzy Narodowego Starego Teatru w Krakowie w spektaklu Pawła Świątka. Czworo artystów występuje w jednolitych strojach sportowych: nieskazitelnie białych koszulkach polo, szortach i tenisówkach. Będą musieli sporo się nagimnastykować, aby utrzymać karkołomne tempo narzucone im przez reżysera w mówieniu powieści pomyślanej jako hiphopowy kawałek. Poruszają się w nieokreślonej przestrzeni budzącej wiele skojarzeń: od basenu, w którym spuszczono wodę po studio nagraniowe. Marcin Chlanda wbudował w okno sceny nieckę wyłożoną białymi kafelkami. To jedno z takich mie