Teatr Mały (scena filialna Teatru Narodowego) w Warszawie: ANTYGONĄ Sofoklesa w przekładzie Stanisława Hebanowskiego. Reżyseria: Adam Hanuszkiewicz, muzyka: Wojciech Małecki

Widownia, scena i temat. Zależności jak w teatrze antycznym. Na dole rozgrywają się sprawy zasadnicze, dotyczące racji boskich i ludzkich, konfliktów między jednostką, między społeczeństwem a władzą. Na górze siedzą widzowie, którzy mają być sędziami wydarzeń. Teatr antyczny szanował swoich widzów. Dawał im satysfakcję, intelektualną, moralną. W normalnym teatrze współczesnym umieszczono scenę nad widownią. Aktor jest widoczny bez szczudeł. Rzadko zresztą miewa okazję, żeby się podwyższać, powiększać. Na codzień ma w repertuarze sprawy raczej byle jakie, które można wypowiadać byle jak. Dlatego najlepiej być sobą albo być byle kim. Architekci Teatru Małego, otwartego jako filia Teatru Narodowego, skorzystali z doświadczeń rozmaitych, antycznych, szekspirowskich, współczesnych. Widownia na 270 miejsc wznosi się amfiteatralnie. Scena może być wszędzie: na platformie u wejścia dla aktorów, gdzie z boku umieszczono orkiestrę, na p