"Stara kobieta wysiaduje" w reż. Marka Teatrze im. Jaracza w Łodzi. Pisze Renata Sas w Expressie Ilustrowanym.

Miks zdarzeń i wrażeń, rozpad form, nieustanne zagrożenia - według poety i dramaturga Tadeusza Różewicza porządkiem świata jest... chaos. Z kakofonii opisanych przez niego człowieczych doświadczeń melodię wydobywa Marek Fiedor w inscenizacji groteskowo-szyderczej sztuki "Stara kobieta wysiaduje" (wydanej w 1969 roku). Przedstawienie, w które włączył znaki naszych czasów, ma rytm (m.in. rapu), temperaturę, robiącą wrażenie estetykę i aktorską siłę. Śmietnik, przestrzeń tak ważna w tekstach T. Różewicza, otrzymał formę poczekalni czy dworcowego bufetu - plastikowe stoliki, kanapy. Na jednej z nich kobieta. Żaden ludzki strzęp z wysypiska - dojrzała, efektowna, w trenczu i modnych butach. Za chwilę zacznie się zmieniać, stając się kobietą na każdą okazję - przebraną i ubraną, zakręconą i egzekwującą swoje prawa (choćby te, jakie ma, przychodząc na kawę). Ale co by się działo wokół, najważniejsze będzie dla niej czekanie na syna