W programie teatralnym Groteski do sztuki "Latarnia" Alojzego Jiraska (jakby czeski Kraszewski (1851 - 1930) czytamy: "Latarnia należy do rzędu sztuk baśniowych, które Jirasek napisał z natchnienia czeskich legend i klechd, głęboko zrośniętych z ludem". Nie bardzo jesteśmy goto­wi uznać ludowość za głównego in­spiratora powstania tej sztuki. Skła­da się ona z sześciu obrazów, a po­czynając od trzeciego bardziej tea­tralnie wyrobiony widz musi sobie zadawać pytanie: skąd ja to znam? co to przypomina? - aby wcześniej czy później wykrzyknąć: Heureka! Toż to "Sen nocy letniej" Szekspira. Zamiast księcia Aten mamy tu je­dnak księżnę czeską. (I co ciekawe, ten Jirasek, który w swoich utwo­rach tak ostro ukazuje haniebną ro­lę zniemczałej szlachty czeskiej, nie wiadomo czy dał się zasugerować szekspirowskiemu dobremu księciu, czy też należy to zapisać na karb rycerskości w stosunku do dam na przełomie XIX w., dał w L