Ryszard Pochroń (17.06.1953 - 24.01.2018) rozpoczął karierę artystyczną w 1976 r. na scenie Bałtyckiego Teatru Dramatycznego w Koszalinie. Pracował także w teatrach w Elblągu, Legnicy i Wrocławiu. Aktorem Sceny Polskiej Teatru Cieszyńskiego był od sierpnia 1991 r. Pochodził z Brodnicy, do Cieszyna przyjechał z teatru w Grudziądzu.

Na deskach Sceny Polskiej zadebiutował w "Panu Tadeuszu" w roli Wojskiego w 1991 r. W Scenie Polskiej w ciągu 27 lat wystąpił w niemal 100 spektaklach. Po raz ostatni w przedstawieniu "Opowieść wigilijna", którego premiera odbyła się 16 grudnia 2017 r., w rolach Fezzwiga i Joego. Zagrał wiele charakterystycznych postaci, które na długo - a niektóre na zawsze - pozostaną w pamięci widzów. To z pewnością Papkin w "Zemście" Fredry (1999 r.), Wujek George w "Szczęściarzu" Cooney'a (2001 r.), Ojciec w "Moście nad Łucyną" A. Bergera (2002 r.) czy Francois w "Kolacji dla głupca" F. Vebera (2002 r.). O jego roli w tym spektaklu tak napisano w recenji w "Zwrocie": "Osobą, która najwięcej owacji zebrała w czeskocieszyńskiej "Kolacji dla głupca", jest Francois w wykonaniu Ryszarda Pochronia. Nie wiem, ile w tym portrecie Francoisa zasługi reżysera, a ile własnej inwencji Ryszarda Pochronia, jedno jest pewne, że aktorowi udało się zbudować postać pełną we