"Opowieści Lasku Wiedeńskiego" w reż. Mai Kleczewskiej w Teatrze im. Kochanowskiego w Opolu. Pisze Łukasz Drewniak w Przekroju.

Maja Kleczewska wraca do teatru po rocznym urlopie, ale furia jej nie mija . Równo rok nie było Mai Kleczewskiej w polskim teatrze. Poszła na urlop (macierzyński) zaraz po krakowskich "Zbombardowanych" Sary Kane. Czekając na jej nową premierę, zastanawiałem się, jaka wróci. Uspokojona? Rozświetlona dobrem? Nic z tego. Opolskie "Opowieści Lasku Wiedeńskiego" są jak zwykle pełne nienawiści do opresywnego i zidiociałego społeczeństwa, pokazują zło w typowym dla Kleczewskiej scenicznym stężeniu. Austria sprzed anszlusu z dramatu Horvátha zmienia się w jej spektaklu we współczesną Polskę. Tę, która pluje na Jana Grossa, piętnuje ciężarne 14-latki, gzi się, plażuje i grilluje bez opamiętania. Scena przedstawia łąkę w parku zawaloną tonami papierów, butelek, plastikowych krzeseł i rozsypanego żarcia. Od grupy aktorów oddziela nas basen ze sztucznymi liliami. I bardzo dobrze, bo półnadzy, wulgarni, rubaszni, koślawi i grubi rodacy budzą w widz