Na dużej scenie Teatru Dramatycznego, po czterdziestu latach od polskiej prapremiery, oglądać można "Płatonowa" Antoniego Czechowa - warszawski debiut reżyserski Pawła Miśkiewicza. "Płatonow" jest dramatem bardzo długim, powikłanym i wymagającym szczególnej adaptacji scenicznej. Jest w nim bowiem zalążek nie tylko późniejszej twórczości Czechowa, ale i wiele niedoskonałości debiutu. Akcja dramatu została przez reżysera Pawła Miśkiewicza przeniesiona w przestrzeń kurortu-uzdrowiska, w którym okaleczeni przez życie bohaterowie oczekują na ozdrowienie, duchową przemianę. Jedzą, piją, filozofując tęsknią za lepszym życiem, by wreszcie rzucić się w to, co najbardziej dostępne - w wir miłosnych podchodów, skrywanych namiętności. W niektórych epizodach dochodzi do głosu zręcznie uchwycone i zarysowane poczucie rozpadu wartości, zagubienia i degradacji świata zewnętrznego i wewnętrznego. Poranek, co prawda, przynosi otrzeźwienie, ale nie uk