Koniec sezonu przyniósł w Warszawie niemal jednocześnie dwie premiery pod wieloma względami podobne do siebie, a przy tym naznaczone wybitnymi walorami: "Wiśniowy sad" w Teatrze Współczesnym i "Barbarzyńcy" w Teatrze Powszechnym. Klasyka rosyjska: Czechow i Gorki. Obie sztuki bliskie czasem powstania i tematyką, wyrosłe z tego samego kręgu historycznego i literackiego. Gorki pisał o Czechowie: "Czechow - jak sądzę - stworzył zupełnie oryginalny typ sztuki dramatycznej: komedię liryczną. Sztuki jego, kiedy teatr gra je jako dramaty, stają się ociężałe. Wpisanie w nie dramatu psuje je. Bohaterami sztuk Czechowa są inteligenci, którzy przez całe życie stawiają sobie jedno pytanie: dlaczego tak niewygodnie siedzieć jednocześnie na dwóch stołkach?" Coś z tego jest też w sztukach Gorkiego z tamtego, początkowego okresu jego twórczości - nie bez wpływu autora "Trzech sióstr" i atmosfery epoki. Jest też w sztukach obu pisarzy to, co Gorki sformułował