Pierwszy raz władze szkoły oddały dyplom w ręce studentów - o spektaklu dyplomowym "Healter Skelter" w reż. Pawła Świątka w PWST w Krakowie pisze Paulina Danecka z Nowej Siły Krytycznej.

"Healter Skelter", dyplomowy spektakl studentów krakowskiej PWST (reżyseria: Paweł Świątek, dramaturgia: Tomasz Jękot), inspirowany Baumanem, Hanekem, życiem celebrytów i intelektualistów, widziałam dwukrotnie - najpierw na deskach szkolnego teatru-matki oraz powtórnie, na wyjeździe - w Centrum Kultury w Gdyni, w rocznicę funkcjonowania tamtejszej sceny studenckiej. O scenach tych wspominam nie tyle z grzeczności lub uszczypliwości, ile z konieczności odniesienia się do znaczenia przestrzeni oraz kontekstu grania - te bowiem zmieniają sensy, pobudzają do aktywności inne wymiary postaci. O konstrukcji tekstu można wypowiadać się długo - jako intelektualny świadek kolejnych skreśleń i korekt obserwuję zmiany dynamiki oraz dorastanie postaci. Pomysł dziesięciu równorzędnych ról owocuje w spektakl, który można oglądać wielokrotnie. Zmiana perspektywy patrzenia z postaci na postać pozwala doświetlać kolejne historie. Spektakl, odnosząc się każdor