O tym przedstawieniu było wystarczająco głośno, bowiem jego pierwsza prezentacja podczas "Warszawskiej Jesieni" sprawiła, iż obejrzeli je i opisali wszyscy krytycy. Święto muzyki współczesnej już się jednak skończyło i dzieło to powinno zacząć swój normalny, sce­niczny żywot. Czy długi? Rzadko przecież ope­ra współczesna może liczyć na szczególne względy u publiczności. Krzysztof Penderecki jest jednak kompozy­torem uznanym i wybitnym, ale również mo­dnym. Nikt, kto śledzi życie muzyczne, nie przyzna się, że jego twórczość go nie interesu­je. "Czarna maska" stała się już dziełem głoś­nym, jej warszawskie wystawienie jest czwartą inscenizacją po Salzburgu, Poznaniu i Santa Fe (USA) w ciągu dwóch lat i to nie tylko dla­tego, że teatry operowe narzekają na brak współczesnego repertuaru. Spektakl ma za zadanie przede wszystkim oszołomić widza. Skromna w zamyśle teatra­lnym opowieść o zdarzeniach w domu pewne­go burmistrza w