Jak dziś grać Czechowa - tego nie dowiemy się z warszawskiej insceniza­cji "Czajki" w Teatrze Narodowym. Wartość tego przedstawienia skupia się w tym, że stawia ono jedno pytanie i - daje kilka odpowiedzi. Jest to za­razem ryzyko, które nie każdy doceni i nie każdy pochwali. Reżyser spektak­lu, Tadeusz {#os#3665}M i n c{/#} pozwolił aktorom, aby każdy pozostał przy swej interpre­tacji i wizji Czechowa. Skutek jest ta­ki, że uwaga widzów ulega rozprosze­niu i manifestuje się w oklaskiwaniu co dowcipniejszych kwestii i ich traf­nego podania. Gorzej, że również spek­takl w niektórych momentach traci zwartość. Zwłaszcza, gdy nie ma na scenie Ireny {#os#5850}Eichlerówny{/#}, grającej Arkadinę, albo Zdzisława {#os#288}Wardejna{/#}, który w roli Konstantego umiał zna­leźć momenty do tej pory nie dostrze­gane. Irena Eichlerówna nasyca ten spektakl intensywną barwą swego wspaniałego talentu, który pozwala jej utrzymać kreowaną postać na po­gran