Tydzień pod znakiem Szekspira. Zaczęła Agata Duda-Gracz autorskim spektaklem "Każdy musi kiedyś umrzeć Porcelanko, czyli rzecz o wojnie trojańskiej", w Małopolskim Ogrodzie Sztuki. Znacznie więcej Szekspira było w aktorskim popisie Jerzego Treli w Teatrze STU w spektaklu "Wielki John Barrymore" - pisze Wacław Krupiński w cyklu Kulturałki w Dzienniku Polskim.

Tydzień pod znakiem Szekspira. Zaczęła Agata Duda-Gracz autorskim spektaklem "Każdy musi kiedyś umrzeć Porcelanko, czyli rzecz o wojnie trojańskiej", w Małopolskim Ogrodzie Sztuki. Inscenizatorka od lat chadza swymi drogami, tym razem wytyczyła nawet ścieżki dojścia widzom, tak więc o wyjściu w trakcie nie ma mowy - na przykład po scenie, gdy Prawy Eneasz gwałci na oczach widzów Przebiegłego Odyseusza. Za to po spektaklu popłoch w szeregach premierowych bywalców dało się zauważyć niemały, a w ślad za tym ich nieobecność na bankiecie. Rączy chód Pawła Głowackiego mógł oznaczać tylko jedno. Zmiażdży. Jeszcze nie zdążyłem poznać jego recenzji na internetowej stronie Dwójki Polskiego Radia (radio do czytania!?), gdy okazało się, że spektakl otrzymał Nagrodę Złotego Yoricka, za najlepszą inscenizację dzieł dramatycznych Szekspira w sezonie 2012/2013. Ucieszyłem się, a potem jeszcze przeczytałem recenzję Łukasza Drewniaka, skądinąd j