"Cyrano de Bergerac" Edmunda Rostanda należy już od przeszło siedemdziesięciu lat do sztuk, które mają swoje stałe miejsce w teatrze. Jest to ten fenomen teatralny, który może najpełniej oddaje w ogóle tradycję teatralną Francji. Sztuka powstała w końcu lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku i swój pochód triumfalny przez sceny francuskie i europejskie przeżywała wielokrotnie. Wyrasta ona z kręgu dramaturgii post czy neoromantycznej, który w Europie na przełomie wieków przyniósł wiele interesujących osiągnięć w dziedzinie kultury. Wszelkie związki z romantyzmem, podkreślanie czy uwypuklanie wielu jego cech, jak miłość, honor, zawadiackość, odwaga stawały się cnotami, na które czekały szerokie kręgi publiczności. Wystarczy tutaj obok przykładu Francji podać przykład literatury i dramaturgii młodopolskiej i jej znanych efektów w rozwoju polskiej tradycji teatralnej. Rostand swoim znakomitym teatralnie utworem pt. "Cyrano de Bergerac"