Po publikacji ostatnich felietonów dwie osoby zarzuciły mi, że moja tak zwana saga o dyrektorach jest rodem z "Super Ekspressu", wysyłając mnie tam na staż. Pozwólcie zatem kochani, że wciąż to tu będę ćwiczył swój warsztat, ku zadowoleniu szanownych redaktorek i redaktorów poczytnego teatralnego portalu. Dziś i tytuł wymyśliłem chwytliwy (a co!) i postaram się o kilka smaczków rodem z "Superaka". Ale do rzeczy - pisze Bartłomiej Miernik w felietonie dla e-teatru.

Jest taka recenzja, zachwycająca zupełnie, autorstwa Kuby Grabskiego, lokalnego recenzenta z Koszalina, w której opisuje on... No właśnie, może najlepiej oddać akapit Panu Kubie: "Lejzorek" to tytaniczna praca zespołowa, gdzie poza bohaterem tytułowym, większość aktorów gra od czterech do ośmiu postaci. Wymaga to nie lada umiejętności szybkiego przebierania się. Ale i rozbierania. Z prawdziwą satysfakcją warto tu odnotować najdłużej pokazywany na koszalińskich deskach nagi biust. Bardzo zgrabny, podobnie jak jego właścicielka, gościnnie występująca w spektaklu Dominika Mrozowska. I tyle o pani Dominice w tej recenzji, ani słowa więcej. Według pana Grabskiego, wyróżniła się w "Burzliwym życiu Lejzorka" najdłużej pokazywanym biustem. Swoją drogą, zastanawiam się, czy pan Grabski liczył sekundy, może minuty. Może ma notes z tabelą, która aktorka dłużej występuje topless. Chętnie opublikowałbym mu ten ranking. A co do "Lejzorka", to zap