W Polsce teatry zamknięte zostały 11 marca, w dniu, w którym Światowa Organizacja Zdrowia ogłosiła pandemię koronawirusa Covid-19. W Czechach dzień wcześniej ograniczono widownię do 100 osób, a 13 marca zamknięto teatry całkowicie wraz z ogłoszeniem stanu wyjątkowego i zamknięciem pozostałych instytucji publicznych - pisze Krystyna Mogilnicka.

We Włoszech teatry zamknięto 8 marca, w Urugwaju 13 marca, we Francji i w Kanadzie 17 marca, w Argentynie 20 marca Strategie rządów dotyczące ograniczania widowni lub zamykania instytucji były podobne, najczęściej raptownie przerywając procesy artystyczne i kontakt z publicznością [1]. Niniejszy tekst, spisany po dwóch i pół miesiąca prób monitorowania sytuacji za granicą, jest próbą pokazania szerszej perspektywy spojrzenia na strategie twórców sztuk performatywnych podejmowane w konkretnych systemach społeczno-ekonomicznych oraz w odpowiedzi na zmieniającą się sytuację epidemiologiczną w danym kraju lub regionie. To przegląd zarówno działań doraźnych, jak pomysłów lub wizji po-pandemicznej przyszłości teatru. Sytuacja teatrów, bez względu na różnice w systemach teatralnych, wydaje się bardzo podobna - teatry są otwierane w ostatniej fazie uwalniania tzw. lockdownu, towarzyszy im najczęściej poczucie dużej odpowiedzialności społecznej, n