"Moralność pani Dulskiej" w reż. Agnieszki Glińskiej w Teatrze Współczesnym w Warszawie. Pisze Karolina Matuszewska w Teatrakcjach.

Kim dziś byłaby Dulska? Prężnie działającą bizneswoman, wojującą anty(?)feministką, czy może niespełnioną artystką, która próbuje realizować się na innym polu kosztem swoich bliskich? Czy dla takiej kobiety jak Aniela Dulska jest jeszcze miejsce we współczesnym świecie? We wnętrzu typowego mieszczańskiego pokoju wszystko ma swoje ściśle określone miejsce. Delikatny wzór tapet subtelnie komponuje się z jasnymi i drewnianymi meblami w stylu art deco oraz pięknym piecem kaflowym, jaki dziś już bardzo trudno spotkać. Jest czysto, nic nie poniewiera się po podłodze, a zajmujące centralne miejsce kanapę i fotel przykrywają białe narzuty. W pokoju panuje półmrok. Po chwili zjawia się kobieta. Ubrana w szlafrok, rozczochrana, snuje się po pokoju od drzwi do drzwi. W jej powolnych ruchach i w wyrazie twarzy widać zmęczenie i rezygnację. Jakby zmagała się z myślą o rozpoczęciu kolejnego dnia. Trudno uwierzyć, że tą kobietą jest pani Dulska