Na 25-tym "jubileuszo­wym" przedstawieniu "Janka nie panka" w teatrze "Czer­wony Kapturek" oprócz dzieci i rodziców byli i inni goście, a mianowicie nauczycie­le, przebywający na kur­sie dla kierowników świet­lic szkolnych. A że przedsta­wienie bardzo im się podobało, że było w nim wiele momen­tów takich, które należało po­ruszyć, nic więc dziwnego, że po spektaklu wywiązała się dyskusja. Zanim do niej przejdzie­my, powiedzmy sobie jesz­cze kilka słów o "Czerwo­nym Kapturku" w ogóle i o sztuce "Janek nie panek'', co umożliwi nam niejako "wejście" do dyskusji. "Czerwony Kapturek" pra­cuje z rozmachem, aż nas czasami podziw bierze, gdy widzimy, że w przeciągu półrocznego okresu jego istnienia, wystawia po raz 25 drugą już sztukę, i po­ważnie myśli o trzeciej... "Janka nie panka" ogląda­liśmy już niemal wszyscy - rodzice i dzieci w mieście, wiele dzieci na wsi. Bajka jest ciekawa, wzbudza zain­teresowanie dzieci w róż­nym wieku,