EN

27.10.2011 Wersja do druku

Cienie i lalki

Spektakle XVIII Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Lalek "Spotkania" recenzują Michalina Młodecka i Kamila Tarnowska w Kurierze Festiwalowym.

Teatr w teatrze życia "Witajcie w teatrze! (...) Nic nie jest prawdziwe, wszystko jest wymyślone" - w taki sposób tajemniczy głos wprowadził widzów w spektakl "Nie płacz, Anno" (na zdjęciu) Opolskiego Teatru Lalki i Aktora. Czy aby na pewno wszystko, co zobaczyliśmy na scenie, było nieprawdą? Czy ów dramat nie mógł mieć miejsca w rzeczywistości, nawet w naszym bliskim otoczeniu? Czy podobne nieszczęścia nie dotykają kobiet każdego dnia? Na każdym kroku paradoks - zatarta została granica między sztuką a tym, co realne. Poznaliśmy bohaterkę - aktorkę, która ma odegrać rolę Anny, kobiety poniżanej, poniewieranej przez męża, wplątanej w błędne koło stereotypu idealnej żony i matki. Ten teatr w teatrze sprawił, iż rzeczywistość teatralna uległa podwojeniu. Kobieta prowadziła monolog Anny, wtrącając jednocześnie osobiste komentarze. Szybko została jednak upomniana przez głos reżysera dochodzący znikąd: "Nie reżyseruj, moja piękna!" Z

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Źródło:

Materiał własny

Materiał nadesłany

Data:

27.10.2011

Festiwale