"a...b" oraz "Lightning" w choreogr. Anny Konjetzky w ramach Sceny Taca Studio w STUDIO teatrgalerii w Warszawie. Pisze

Od minimalizmu do wybuchu, od ciszy po okrzyki protestujących. Zaprezentowane w ramach programu Teatr Tańca Studio dwie choreografie Anny Konjetzky - "A...b" oraz "Lightning" - to spektakle o wzajemnym oddziaływaniu. Wystawione zostały razem, jeden po drugim. Tancerze poruszający się do muzyki skonstruowanej z industrialnych dźwięko-szumów na pustej scenie tworzyli między sobą oraz między sceną a widownią napięcie, które wydaje się osią obydwu choreografii. "A...b" to taneczna relacja pomiędzy dwojgiem ludzi, dwoma płciami. Romans, poznawanie, naśladowanie, obserwowanie. Z ruchu Karoliny Garbacik oraz Eryka Makohona można wyczytać kilka historii, jednak tym, co wysuwa się na pierwszy plan, jest wzajemność i zależność. Tancerze początkowo tańczą jeden za drugim, naśladując ruchy osoby stojącej z przodu i co jakiś czas odwracając role. Już od tego momentu, aż do końca występu zwraca uwagę dominacja mężczyzny - naśladuje ruchy mniej dokładn