W UWAGACH BO ROZKWITU i upadku miasta Mahagonny (1929) Brecht przedstawił krótki traktat na temat opery w ogóle i Mahagonny w szczególności, jako że Mahagonny jest operą, oo jednak nie powinno zrażać tych, którzy opery nie lubią. Brecht uważa, że opera jest kulinarna - gdyż jest używką, służy rozrywce. Ale jednocześnie wymaga wykształcenia, równocześnie udzielając lekcji smaku widz musi równocześnie mieć pewne wykształcenie, aby operę "odebrać", zaś sama opera udziela lekcji takiego wykształcenia. Kolejną antytezą, która charakteryzuje operą, jest jej korupcyjność - "przeżywa" i służy przeżyciu. Mahagonny jest więc operą, gdyż jej zasadnicze ustawienie jest kulinarne. Służy przeżywaniu, jest więc konsumpcyjne, będąc żartem i zabawą. Opera Mahagonny oddaje sprawiedliwość niedorzeczności gatunku zwanego operą. Niedorzeczność ta tkwi w tym, że używa się tu elementów racjonalnych, dąży do realizmu, lecz równocześnie wszystk