"Wszelkich plotków wszyscy pod utratą służby wystrzegać się będą" - głosił regulamin teatru. 30 grudnia 1782 r. poznańskie władze przyznały Wojciechowi Bogusławskiemu koncesję na wystawianie w Poznaniu polskich sztuk teatralnych. Teatr korzystał z... dawnej sceny jezuickiej przy ul. Gołębiej - pisze Daina Kolbuszewska w serwisie kultura.poznan.pl.

Oficjalny przywilej Stanisława Augusta Poniatowskiego na "założenie teatrum polskiego" Bogusławski otrzymał w następnym roku. Miał już wówczas podpisaną umowę z dziewięcioma aktorami polskimi, których zatrudnił w swoim teatrze "do grania ról w komediach i operach, jakie im wydzielone od niegoż będą", oraz opracowany regulamin teatru. Umowa podpisana została w Warszawie, skąd Bogusławski ściągnął aktorów do Poznania, i wpisana do poznańskich ksiąg grodzkich z datą 7 grudnia 1782 r. Imci Panna Marianna Spośród aktorów wymienionych w dokumencie najwyższą gażę miał mieć "Imci Pan Józef Srokowski" - "na miesiąc złotych czerwonych osiem", który w przyszłości pełnić miał funkcję dyrektora teatru i zastępować Bogusławskiego podczas jego nieobecności. Pięciorgu aktorom, w tym dwóm aktorkom - "Imci Pannie Mariannie" oraz "Imci Pannie Katarzynie" (tyko kobiety w umowie wymienione zostały wyłącznie z imienia"!) prócz gaży zapewniono