Historia mówi o wzburzenia, jakie opano­wało Rzymian, gdy do miasta zjechała Kleopatra, królowa Egiptu. Mówi o małym Cezarionie, synu Cezara i Kleopatry, którego za­mordował po zwycięstwie nad Antoniuszem Oktawian, by usunąć groźnego pretendenta do spadku po Cezarze. Mówi jeszcze o wielkim nie­bezpieczeństwie, w jakim znalazł się Cezar pod­czas wojny aleksandryjskiej oraz o wspaniałej podróży do źródeł Nilu. Legenda ukochała sobie szczególnie nos Kleo­patry. Podobno - gdyby miała dłuższy, inaczej ułożyłyby się losy świata. W każdym razie Cezar, goniąc spod Farsalos aż do Egiptu za pokonanym Pompejuszem, prawie przez dwa lata w Egipcie pozostał, wdając się w najbardziej ryzykowną i najmniej potrzebną ze swoich wojskowych awantur i biorąc u boku Kleopatry niejako urlop od spraw państwowych. Wielka miłość młodej, dwudziestoletniej królowej i przeszło pięćdzie­sięcioletniego dyktatora stała się jedną z przy­czyn zamordowania Cez