"Szkarłatna wyspa" Michała Bułhakowa to - jak pisał An­drzej Drawicz - "kraj bufonady, komediowej werwy, stylistycz­nego galopu. To zabawa z te­atrem i zabawa w teatr, żart oparty na stylizacji w duchu Julesa Verne'a". - W naszej inscenizacji chce­my pokazać sytuację teatru, jego odwieczne uzależnienie od de­cyzji urzędników, czy to cenzu­rujących, czy przyznających do­tacje - mówią twórcy "Szkar­łatnej wyspy", najnowszego przedstawienia w Dramatycz­nym. - Interesuje nas wartość teatru i jego śmiesznostki. "Szkarłatna wyspa" przed­stawia Rosję lat dwudziestych ukazaną w krzywym zwiercia­dle. Jedną z głównych postaci jest cenzor. Bułhakow nakreślił obraz skomplikowanej rzeczy­wistości tamtych lat, przedsta­wił ludzi jeszcze pełnych entu­zjazmu dla zmian i już zniewo­lonych strachem przed rozpo­czynającym się stalinowskim terrorem. Przedstawienie wyreżysero­wał Piotr Cieślak. Scenografię zaprojektował Jan Ciecierski, ko­stiumy D