Moralistyka Artura Mille­ra - jednego z najwy­bitniejszych dramatopisarzy współczesnej Ameryki - ma swój wyraźny kod i język. Jest nim najczęściej obraz człowieka osuwającego się w otchłań drob­nych moralnych przeoczeń. Wize­runek upadku lub bodaj prze­granej będącej owocem fałszy­wego wyboru - pokazany w za­wiesistej i plastycznej wizji oby­czajowej, ulepiony z tęgiej psy­chologii i znakomitej obserwacji. "Samo życie", które serwuje nam tak zręcznie autor granej właśnie w Kielcach "Ceny" nie jest jed­nak naturalistyczną fotografią środowiska lub wydarzenia, ale w pełni świadomą i artystycznie dojrzałą, konstrukcją pełną mą­drości i niewątpliwej, a zarazem dyskretnej, ukrytej wśród wyda­rzeń, pasji moralnej. Są to najcenniejsze właściwo­ści pisarstwa Artura Millera, a ich charakter prześledzić można właśnie na wspomnianej "Ce­nie". Oto człowiek, któremu się w życiu nie powiodło, bo pozo­stał wierny głosowi obowiązk